روزی ، ساعتی خواستم بگویم عاشقت هستم ، اما ای شیشه عمرم ،

در آن لحظه ، فکر من از فواره ها بالاتر ، از غصه ها پربارتر و از نا امیدی ها و یأس ها سرشارتر بود.

حس کردم که تو رازم را از نگاهم خوانده ای.

حال تو رفته ای و من دفتر خاطرات گذشته را ، دل شکسته و اشک ها را ورق می زنم.

اینک بدون تو ، تنهایی را با تمام ابعادش حس می کنم و قطره قطره ی دریای عشقم را با تمام صدف های خاطرات به ساحل می رسانم و بر روی ماسه ها

 می نویسم :            

دوستت دارم

و بدون تو تنهایی ، غروب را نظاره می کنم و حال معنای غروب را درک کرده ام و دانستم در فراق دوست ، کاری ندارم جز نگاه غروب.

ای کاش تو بیایی و با من بر روی ماسه های ساحل دلم بنشینی و طلوع خورشید زندگی را

ببینیم ، تا آسمان دلم طلوعی دوباره را داشته باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: